Такса і бигль - сябры назаўжды
Спачатку ў нашай сям'і з'явілася такса, а потым бігль (хлопчык і… яшчэ адзін).
Бігль згубіўся і з'явіўся ў доме ў дзесяць гадзін вечара. Такса хадзіла па кватэры і не пускала навасёла ў пакой – ахоўвала тэрыторыю. Біглу было ўсё роўна – ён адразу пабег да місак, а потым пачаў нешта накшталт гульні.
Першую ноч яны дрэнна спалі – абодва сабакі не знаходзілі сабе месца. А потым усё нармалізавалася. Цяпер сабакі адчуваюць сябе выдатна.
Ядуць яны ў розных месцах. Больш за тое, бигль хутка з'ядае ежу і бяжыць да таксе - тады такса пачынае рыкаць. І калі такса ведае меру, то бигль гатовая ёсць бясконца.
На шпацырах такса бегае свабодна, а бигль ходзіць на павадку. Калі абодва бегаюць на волі, то атрымліваецца смешна: бигль бегае кругамі, а такса адсякаецца нават, каб яго дагнаць.
Такса не любіць старонніх людзей і сабак, а биглю трэба з усімі вітацца на прагулцы. А яшчэ такса раўнівая, часам гучна лаецца. Часам такса пачынае брахаць, убачыўшы чужога сабаку, калі яму гэта не падабаецца, і тады бигль падхоплівае: «усе крычаць - і я крычу». На гэта вельмі смешна глядзець.
Яны спяць разам, часам у адным ляжаку.
Я думаю, яны проста не могуць жыць адзін без аднаго.