Аднойчы мне патэлефанаваў сябар-кінолаг і паведаміў, што кане корсо шукае новы дом, і сабака жыве ў вельмі дрэнных умовах.
Я ніколі не марыў аб гэтай пародзе, я хацеў завесці бультэр'ера, але я падумаў, што раз у сабакі так шмат сяброў, то варта дапамагчы ёй. Бо небарака змяніў 4 гаспадароў за 3 дні! Першай гаспадыні сабакі прыйшлося нялёгка – і гэта мякка кажучы. У другой гаспадыні ўсё магло скласціся добра, але ў дзіцяці з'явілася алергія. Трэцяя дама, якая заўсёды марыла аб кане корсо, пасля дня знаходжання Каетаны ў яе сказала, што сабака «занадта вялікі». Людзі, якія ўзялі сабаку, ледзь не ўпалі ў роспач, і я прапанаваў зрабіць пераздымку няшчаснай жывёлы. Калі я ўбачыў гэтую змучаную дзяўчыну, яна мне проста спадабалася, і пасля першага дня ў доме яна перасягнула ўсе мае чаканні. Так, у яе ёсць недахопы, набытыя ў мінулым жыцці. Яна трохі баязлівая, не надта давярала людзям, але пры гэтым заставалася добрай і ласкавай, таварыскай. І я зразумеў, што сабака застанецца з намі. Каетана перагрызла тысячу і адну пару абутку, сапсавала мэблю (і будзе яе псаваць), але ўсё гэта дробязі жыцця. Каетана добрая, разумная, не канфліктуе з іншымі сабакамі, лёгка паддаецца дрэсіроўцы. Гэта наша сабака, і яна нам падышла па ўсіх параметрах. Здымкі зробленыя Таццянай Пракопчык спецыяльна для праекта “Дзве нагі, чатыры лапы, адно сэрца”.